چگونه ریاضیات تقلب در انتخابات روسیه را لو میدهد؟
تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۸۸۷۸۹
انتخاب دوباره ولادیمیر پوتین با بیش از ۸۷ درصد آرا با انتقادهای گستردهای در خارج از روسیه مواجه شده است. در داخل این کشور نیز شماری از رسانههای مخالفان در صحت آرا تردید کردهاند.
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز؛ در اولین برآوردهای رسانههای مستقل روسیه در مورد میزان تقلب در انتخابات ریاستجمهوری روسیه، که از روز جمعه ۱۵ تا یکشنبه ۱۷ مارس برگزار شد، تعداد برگههای رای جعلی ۲۰ تا ۳۰ میلیون عدد تخمین زده شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدوزا، سایت روزنامهنگاری تحقیقی روسی، در مطلبی نوشته است «حدود ۲۲ میلیون برگه رای رسماً به نفع ولادیمیر پوتین جعل شده است». «نوایا گازتا اروپا»، یک رسانه دیگر اپوزیسیون روسیه، به این نتیجه رسیده که تقلب حتی گستردهتری وجود داشته است. بر اساس برآورد آنها، ۳۱.۶ میلیون برگه رای به نفع ولادیمیر پوتین جعل شده است.
متیو وایمن، کارشناس مسائل سیاسی روسیه در دانشگاه کیل بریتانیا، در این باره میگوید سه تخمین انجامشده «تقلب در مقیاسی بیسابقه در تاریخ انتخابات روسیه» را نشان میدهند.
این سه برآورد، نقطه مشترک دیگری هم دارند: همه آنها از الگوریتم یکسانی برای کشف بهترین تخمین ممکن از تعداد آرای نادرست به نفع ولادیمیر پوتین استفاده میکنند. این روش که «متد شپیلکین» نام دارد، به نام سرگئی شپیلکین متخصص آمار که حدود ده سال پیش آن را برای اولین بار توسعه داد، نامگذاری شده است.
کار او در تجزیه و تحلیل انتخابات در روسیه، که در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، تا کنون برایش چندین جایزه معتبر را به همراه آورده است. در عین حال، اما دشمنان قدرتمندی را نیز برایش درست کرده و نامش از فوریه سال پیش در فهرست «عوامل خارجی» دولت روسیه ثبت شده است.
دیمیتری کوگان، آماردان مستقر در استونی که با سرگئی شپیلکین و دیگران برای توسعه ابزاری برای تجزیه و تحلیل نتایج انتخابات کار کرده است، میگوید روش او «روشی ساده برای ارزیابی کمی تقلب در انتخابات در روسیه ارائه میدهد، در حالی که بیشتر رویکردهای دیگر عمدتاً برای تشخیص وجود یا عدم وجود تقلب استفاده میشود.»
روش شپیلکین «بر اساس میزان مشارکت در هر شعبه رایگیری» است و هدف این است که مشخص شود در کدام حوزههای رایگیری مشارکت بهطور غیرعادی بالا به نظر میرسد.
این تئوری میگوید نسبت آرای هر نامزد بسته به میزان مشارکت تغییر نمیکند (یا فقط به صورت جزئی تغییر میکند). الکساندر شن، ریاضیدان و آماردان در دانشگاه علوم کامپیوتر مونپلیه، میگوید در جایی که نرخ مشارکت منفجر میشود، «ما متوجه شدیم که این تکامل متناسب توزیع آرا به طور کامل ناپدید میشود و ولادیمیر پوتین ذینفع اصلی آرای اضافی است.»
برای تعیین کمیت تقلب، کافی است آرای ولادیمیر پوتین را با نتایجی که اگر توزیع آرا «صادقانه» انجام میشد، مقایسه کنیم. تفاوت دو درصد، تصوری از میزان دستکاری نتایج به نفع او و یا مطابق آنچه مخالفان میگویند «بازی پر کردن برگه رای و نوشتن نام ولادیمیر پوتین»، به دست میدهد.
روش شپیلکین با این حال محدودیتهایی نیز دارد. مثل اینکه باید حتما چند شعبه رایگیری موجود باشد که کارشناسان به طور منطقی مطمئن باشند در آنها تقلبی صورت نگرفته است.
همچنین اگر متقلبان روشهای ظریفتری را برای جعل نتایج استفاده میکردند، به عنوان مثال با برداشتن رای یکی از نامزدها و اضافه کردن آنها به نفع ولادیمیر پوتین، روش شپیلکین دیگر جواب نمیداد. آقای کوگان میگوید: «این واقعیت که مقامات همچنان از ابتداییترین روشها برای تقلب استفاده میکنند، نشان میدهد که برای آنها متوجه شدن بقیه اهمیتی ندارد.»
متیو وایمن میگوید این تخمینها همچنین «یک سلاح سیاسی مهم» هستند، چرا که اجازه میدهند «روایت رسمی روسیه مبنی بر اینکه نرخ مشارکت بالا بوده و رای در حمایت از پوتین نشان میدهد که کشور متحد است، به چالش کشیده شوند.»
جف هاون نیز میگوید: «این کلیشه وجود دارد که طبق آن روسها به طور طبیعی به شخصیتهای اقتدارگرا رای میدهند. نشان دادن اینکه ارقام چگونه بزرگنمایی شدهاند، راهی برای اثبات این است که واقعیت بسیار ظریفتر است.»
نمایش پیروزی پنجم پوتین؛ چه سرنوشتی در انتظار روسیه است؟پیشبینی پیروزی ولادیمیر پوتین در «به اصطلاح» انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ روسیه یکی از آسانترین پیشبینیها برای نمایشهای رقابت انتخاباتی در روسیه بود. در واقع، کرملین بهشدت ساز و کارهای سیاسی از جمله انتخابات را در روسیه کنترل میکند.
اما در این زمان این سؤال مطرح است که ولادیمیر پوتین با طرح ادعای کسب ۸۷ درصد آرا در «به اصطلاح» انتخابات ریاست جمهوری روسیه چه خواهد کرد؟ و پنجمین دوره ریاست جمهوری پوتین چگونه خواهد بود؟ پوتین ۵ مه تفاوت چندانی با پوتین ۴ مه نخواهد داشت. بدیهی است که نمیشود انتظار داشت که با یک عصای جادویی، یک شاهین به کبوتر تبدیل شود.
از همین رو این احتمال وجود دارد که آقای پوتین به سیاستهای کنونی خود که همانا تنشزایی در خارج و سرکوب داخل کشور است، ادامه دهد. ادامه سیاستهای پیشین در روسیه به معنای ادامه جنگ در اوکراین و رویارویی با غرب و همچنین تقویت یک کارزار ایدئولوژیک در داخل کشور خواهد بود که به تقویت نظامیگری در روسیه منجر خواهد شد.
در مورد جامعه مدنی روسیه، این جامعه از گذشته تحت فشار شدید قرار داشته است و این احتمال وجود دارد که شدیدتر هم شود. ادعای کسب ۸۷ درصد آرا در انتخابات ریاست جمهوری روسیه، یک رقم نجومی است، اما رهبران کشورهای غربی این نتیجه را نشاندهنده سطح محبوبیت آقای پوتین در روسیه نمیدانند.
دیوید کامرون، وزیر خارجه بریتانیا درباره انتخابات ریاست جمهوری روسیه گفت: «انتخابات آزاد و عادلانه اینگونه نیست.» دبیرکل ناتو هم همین جمله را تکرار کرد و شخصیتهای برجسته سیاسی از آمریکا تا اتحادیه اروپا نیز آن چه که طی چهار روز گذشته در روسیه برگزار شد را انتخابات ارزیابی نکردند.
البته در داخل روسیه، اعلام این نتیجه به کرملین اجازه میدهد تا ادعا کند که ولادیمیر پوتین از حمایت اکثریت مردم روسیه برخوردار است. از همه مهمتر، او اکنون میتواند ادعا کند که جنگ با اوکراین یک مأموریتی است که مردم به او دادهاند.
ولادیمیر پوتین در حالی مدعی پیروزی قاطع خود در انتخابات ریاست جمهوری روسیه شده که هیچ رقیب جدی یا مخالفی با او رقابت نکرده است. او مخالفان سیاسی خود را یا زندانی کرده یا از حضور آنها در رقابت انتخاباتی جلوگیری کرده است.
ادعای کسب ۸۷ درصد آرا در انتخابات ریاست جمهوری روسیه همچنین پیام روشنی را به نخبگان سیاسی این کشور ارسال میکند: «توجه داشته باشید که هنوز فقط یک نفر در اینجا مسئول است و بر همه چیز کنترل دارد و به این زودیها هم قرار نیست تغییر کند.»
این موضوع برای ولادیمیر پوتین با توجه به شورش گروه واگنر در سال گذشته میلادی اهمیت دارد. این شورش که تحت رهبری یوگنی پریگوژین رخ داد، اقتدار پوتین را به چالش کشید. در نهایت این رهبر کرملین بود که پیروز شد. دو ماه پس از این شورش، آقای پریگوژین در یک سانحه هوایی کشته شد.
همچنین اعلام این نتیجه میتواند باعث تقویت اعتماد به نفس پوتین شود. وقتی رئیس جمهور هستید و به شما میگویند که یک پیروزی بزرگ دیگر به دست آوردهاید، این امر میتواند احساس قدرت بیشتری را در شما ایجاد کند. در کنفرانس خبری آقای پوتین پس از اعلام پیروزیاش در انتخابات ریاست جمهوری روسیه در یکشنبه شب، این اعتماد به نفس «کاذب» به وضوح در چهره و گفتارش نمایان بود.
چنان که آقای پوتین با اعتماد به نفس در مورد پیشرفت روسیه در جنگ با اوکراین سخن گفت و به دموکراسی غربی حمله کرد. او پیشبینی کرد که روسیه پس از «به اصطلاح» انتخابات قویتر خواهد شد. او رهبری است که ربع قرن در قدرت بوده و قرار است بیشترین مدت زمان در جایگاه ریاست جمهوری را در تاریخ روسیه پس از کاترین کبیر تجربه کند.
منتقدان آقای پوتین بر این نظرند که اعتماد به یک رهبر، به ویژه اعتماد بیش از حد به او در نبود یک سیستم نظارتی مؤثر میتواند خطرناک باشد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل انتخابات ریاست جمهوری روسیه ۸۷ درصد آرا آقای پوتین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۸۸۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!
به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقالهای را باعنوان" رژیم شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.
این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر میرسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیشبینی نمیکرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همینترتیب، سیستم پوتین در حالحاضر قدرتمند و مقاوم به نظر میرسد و کمتر کسی میتواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.
مشخص است که چرا این استدلال برای فارنافرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب میکند. مردم دوست دارند آنچه را که میخواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ چشماندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتملترین سناریویی که باعث میشود کییف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.
قیاسهای تاریخی میتوانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهتهای سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوتهای ساختاری را نادیده میگیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص میکند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.
اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکالتری را اتخاذ کند که کل سیستم را بیثبات میکرد.
در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیلگران موافقند که پایههای اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیانگذار خود هم جان سالم بهدر میبرد.
مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که میتواند در آن پیروز شود.
مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض میگرفت. در مقابل با وجود تحریمهای غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامهریزی شده شوروی سفت و سخت و ویرانکننده بود و دولت در گودالی از یارانههای دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایهداری پویا است که بهخوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریمهای غرب دارند.
نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق میکند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانهای که از مسکو میرسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنیها از جنگهای اول و دوم درس گرفتهاند که استقلالطلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچیک از جمهوریهای دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقهای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.
حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلامگرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویسهای اطلاعاتی این کشور بود. ایالاتمتحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حملهای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالنهای کنسرت در مسکو مستقر میکردند. بااینحال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمیشود. تروریستها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان میدهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حالحاضر از چالشهای امنیتی که ایجاد میکنند بیشتر است.
شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارقالعاده بود و جدیترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب میآمد. ما هرگز نمیدانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ میداد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه میدانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.
اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی میماند و نمیتواند به عنوان پایهای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.
برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقعبینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری میکند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفتهاند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد میکند.
*ترجمه: مهسا مژدهی
۳۱۱۳۱۲
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563